νεώπας

νεῶπας (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «ἀντὶ τοῡ νεοβλέπτους ἢ νέας».

[ΕΤΥΜΟΛ. < νε(ο)-* + ὦπα < θ. ωπ- τού ὄπωπα (πρβλ. εἰσῶπα, ἐνῶπα)].